Bugünlerde hayat bir başka hızlı geçiyor gibime geliyor… Her an, her saniyem yoga ile dolu geçiyor. Geçenlerde bir cümle duydum ve çok hoşuma gitti. “İnsan sevdiği işi yaparsa, bütün ömrü boyunca çalışmaz olurmuş”. Bu özlü sözü kimin söylediğini hatırlamıyorum şimdi yazarken. Ama bu cümle hislerime tercümanlık yaptı adeta. Çok sevdiğim bir işim var, hatta çoğu zaman iş gibi görmek, iş diye adlandırmak dahi istemiyorum. Çok sevdiğim ve saatlerimi geçirdiğim, kafa yorduğum, bedenimi ve ruhumu verdiğim bir tutkum var, ve bu tutkumu, deneyimlediklerimi, öğrendiklerimi başkaları ile paylaşıyorum. Halen kendim için yoga hocası yerine yoga dersleri vermeyi pratik ediyorum demeyi tercih ediyorum. Ve bu yoga ve hayat öğretisi içinde halen öğrenciliğim keyifle, keşif duygusu, merak içinde ve başlangıç zihni ile devam ediyor. Ve bu öğreti içinde çok değerli hocalarım oldu, öğrencilerim de en değerli hocalarım, hayatıma giren sevgililerim de, ailem de, engeller de…
Bu değerli hocalarım arasında yogayı bana sevdiren ilk hocalarımdan biri olan Cyndi Lee’nin yeri ayrı. Onunla yoga öğretisi içinde ilk adımlarımı atmaya başlamış, budist öğretisi ile tanışmış, ve ilk çekingenliklerimi onunla yenmeye başlamıştım. Ve daha sonra karşıma çıkan Godfrey’yi ise anlamam uzun vaktimi aldı. İlk Türkiye’ye döndüğüm zaman, çalkantılı duygusal hayatımdaki iniş çıkışların mı ektisidir bilmiyorum, ama Godfrey ile anda mevcut olamamıştım, onu hiçbir şekilde anlayamamıştım. Belki doğru zaman , doğru mekan değildi. Ve gel görki aradan geçen zaman içinde geçen sene tekrar karşılaştığımız zaman hissettiklerim bambaşkaydı. Godfrey’nin verdiği fiziksel bir yoga uygulaması sonrası dersten çıktığımda hangi dili konuştuğumu bile bilmiyordum. Ağzımda birşeyler gevelemiş ve büyük bir hızla, görünmez olmak ve kalabalığın arasından sıyrılıp tek başıma kalıp biraz soluklanmak istemiştim. Ve o günün bitiminde aşık oldum diye gezinmeye başlamıştım ortalarda. Tabii ki de romantik bir aşktan söz etmiyordum, ama kalbimin derinliklerinde çok narin, hassas ve kırılgan bir yerime dokunmuş ve karanlıklarda kalmış bir yerim su yüzeyine çıkmıştı adeta. Ve tek bildiğim ne olursa olsun her türlü şartları bir araya getirip Godfrey’nin yanında eğitime katılmaya karar vermiştim. Param yoktu, dert etmedim. Bir şekilde ayarlayacaktım, ayarlanacaktı. Yurtdışında başka bir kursa yazılmıştım, dert değil bir şekilde iptal edicektim. Çok emindim, güveniyordum iç sesime. Ve nitekim diğer eğitimi iptal edip, ödememi geri aldım ve Godfrey’nin eğitimi için gerekli olan para ailemin 3 senedir satmaya çalıştıkları ama bir türlü satılamayan evlerinin o hafta satılması ile bulunmuştu. Bir tılsım gibi evren bana gerekli olan desteği ve yolu sağlamıştı.
Godfrey şimdi yarından itibaren yine burda aramızda Cihangir Yoga’da.
Çok heyecanlıyım, çok mutluyum….
(Fransa’da Angouleme’de Godfrey ile bütün gün vakit geçirip, yoga yaptığımız çadır !)
Comments